اگر از فرم جنگی این فیلم بگذریم داستان این فیلم بسیار سمبولیک است. موجودی از کیسه ای خارج می شود اما هنوز با رشته ای به آن وصل است. کودکی که از رحم مادر متولد می شود و بند ناف هنوز اتصال آن دو را حفظ کرده و آه ! که با بریدن این بند ناف و استقلال وجود و بدن کودک چه ها که بر سرش نمی آید. باید هدایت شود توسط خداوند، پیامبر، فلسفه، علم، غریزه یا هر چیز دیگری. انسان ها همه در زمان محدود عمر رسالتی بر دوش دارند. رسالتی که معلوم نیست کی و کجا پذیرفته اند و اساسا چرا باید رسالتی داشته باشند؟ در طول عمر کوتاه با چهره ها و بخش های زیادی از وجود خودشان مواجه می شوند ( آینه هایی که در لابیرنت سرباز ر از همه طرف احاطه کرده اند) و دشمن دارند و از این دشمن می ترسند که به زعم یونگ این ترس یک شادو ( یکی از آرکی تایپ های روانشناسی یونگ) است ترسی که انسان از ناخودآگاه جمعی اسلافش به ارث می برد و با آن به دنیا می آید و دفاع را غریزی انجام می دهد. بشر در طول تاریخ همیشه دشمنانی داشته است. موجوداتی مافوق بشر، ارواح و بخشی از طبیعت. با رشد تمدن و گروه بندی شدن افراد بشر این دشمن پنداری و دشمن انگاری رشد کرد و انسان ها دشمن هم شدند (و این مفهوم بشری همیشه بهانه ای کافی برای قدرتمداران، صاحبان صنایع وابسته به جنگ و مذهبیونی که منافعی در قدرت داشتند بوده است تا ملت ها را به جنگ قانع کنند.) در نهایت کسی به دلیلی دیگری را می کشد. اما در کل جامعه بشری چه اتفاقی افتاده ؟ عضوی از بین رفته است. به نظر می رسد امید خوش نظر به وحدت وجود انسان ها اعتقاد دارد. چهره قهرمان او کلاژی است از تمام نژادهای انسان. یک انسان با هر نژادی که داشته باشد عضوی از کلیت واحد و یگانه است و با از بین بردن یک انسان خودش را از بین برده است. امید خوش نظر در لابیرنت شاید همان چیزی را می خواهد بگوید که همینگوی در رمان اش می گوید : "دیگر نمی پرسم زنگ ها برای که به صدا در می آیند ؟ می دانم که برای توست ." تو ! هر کس که هستی انسانی.

خوش نظر فیلم اش را با نام خدا آغاز می کند مثل فیلم قبل اش. به گفته خودش فیلم هایش بیشتر مذهبی هستند و کمتر جنگی. انسان در بدو تولد هدایت را از خداوند دریافت می کند. طبق تعالیم مذهبی انسان ها با ماموریتی به دنیا می آیند (کاراکترسرباز به عنوان بارزترین نشانه از مفهومی که مامور به انجام امری است انتخاب شده) و خوش نظر در این فیلم ماموریت را کشتن کسی می داند! و چه کسی؟ خود فرد؟! هم آری و هم نه! در تعالیم مذهبی اسلام راه کمال انسان از کشتن نفس می گذرد : نفس عماره. نفسی که انسان را از تعالی باز می دارد و به بدی ها هدایت می کند و این دیدگاه تنها چیزی است که بخش پایانی فیلم را برای من توجیه می کند که چرا سرباز را می بینیم و فرمان ماموریت موفق آمیز فرمانده، خداوند، را می شنویم. اگر لابیرنت را ادامه صفردرجه و در همان راستا بدانیم سرباز دوم انسانی است که با خودش مواجه شده (در آینه) نفس عماره و ترس خود را ( سرباز اول که نماد نفس ترسو و ناآگاه و غافل اوست) کشته و از هزارتوی راه رسیدن به حقیقت پیروز بیرون آمده است. مهمترین و بزرگترین دشمن هر انسانی شاید نه شیطان که خود اوست.

با هر دیدگاهی که خوش نظر این فیلم را ساخته موفق شده حرف اش را طوری بزند که فهمیده بشود و به یاد بماند. جای تبریک دارد. فیلم در جشنواره های زیادی پذیرفته شد، دیده شد، تحسین شد و موفق از آب درآمد(جوایز و دیپلم هایش را نشمرده ام). اما دلیل موفقیت این فیلم تنها پیام متعالی آن نیست. گرافیک خوب با آن بافت مدادی و تنها رنگ قرمز در آن فضای خاکستری که نشانی از حیات و زنده بودن دارد ، تکنیک بالای اجرا از مدلسازی گرفته تا رندر دوبعدی، انیمت خوب و بهتر از همه حرکت دوربین بسیار عالی و پرداخت شده ی بهزاد رجبی پور و دکوپاژ بدون باگ و صریحی که لحن کنجکاوی هم دارد امتیازات ارزشمند دیگری در این فیلم هستند که در موفقیت های بین المللی این فیلم بدون شک تاثیر زیادی داشته اند.

نمی دانم چطور تمام اش کنم.ترجیح می دهم حرف دلم را بزنم. چرا خوش نظر اینطوری فیلم می سازد ؟ با این سن کم؟ من این را خیلی خوب می فهمم. او هم نسل من است. ما متولدین دهه اول بعد از انقلاب 57 ! نسلی که پیر و خسته از خون دل و خون جگر زاده شده ایم . کودکی مان در کشاکش جنگ طاقت فرسای 8 ساله اخته ماند و نوجوانی مان در سایه ترس فراموش شد و فرتوت ماندیم. ترس از اینکه با رنگ جوراب یا مدل مویمان به ارزش های انقلاب و دفاع مقدس 8 ساله توهین کرده باشیم. و حال به شور جوانی و سبزی رسیده ایم و آرزوهای کودکی در سالمندی مان محقق خواهند شد. امید خوش نظر از این نسل است. او متولد سال 1360 است.

جوایز:

animak.ir

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: